این کلیسا یکی از مشهورترین کارهای راستیرلی بوده و طراحی آن 10 سال بطول انجامیده است. دستور ساخت آن توسط دختر پتر اول در 1748 صادر شد ولی به دلیل وقوع جنگ و کسر بودجه در دروه های متوالی ساخت آن به تاخیر افتاده و در نتیجه پس از تقریبا یکصد سال در 1835 افتتاح شد. این بنا تلفیقی از هنر باروک و معماری سنتی کلیساهای اورتودوکس است که بصورت یک مجموعه درهم پیچیده با باغی حدفاصل کلیسای مرکزی و بناهای حاشیه ای محوطه بسیار بزرگی را پوشش میدهد .بگونه ایکه امروزه در هر کدام از بخش ای بیرونی مجموعه یک دانشکده یا موسسه بیت المللی جایابی شده است.

نحوه دسترسی و بازدید:

این کلیسا از خطوط مترو بسیار دور بوده و عملا برای رسیدن به آن باید از ترولوبوس 5 و 7 که از خیابان نفسکی حرکت می کنند استفاده کرد . درحال حاضر از کلیسای مرکزی به دلیل فضای آگوستیک آن برای اجرای کنسرت های موسیقی و یا نمایشگاه های مذهبی استفاده می شود . نورپردازی و شمعدان های این تالار ارزش دیدن دارد . تنها بخش کلیسا که ورودی دارد برج 64 متری آن است که بهترین نمای این بخش از شهر را در برابر دید شما قرار میدهد. بالارفتن از پلکان این برج تنها شانس شما برای دیدن کامل این مجموعه بنای بزرگ است. به دلیل ساختار پلکان که به جز بخش سنگی ، چوبی یا فلزی بوده وکمی بی ثبات به نظر می رسد کسانی که از ارتفاع آزاد هراس دارند بهتر است این تجربه را به دیگران بسپارند.